Μπορεί να φανταστεί κανείς ότι τα συρματοπλέγματα μπορεί να αποτελέσουν ένα “Κάζους Μπέλι”;
Στη χώρα των “καουμπόυς”, των “τσάκ-βάγκονς” και των “κατλ κίνγκς”, ναι. Μια τέτοια χώρα ήταν κάποτε η Αμερική, άν όχι όλη, τουλάχιστον αυτή η περιοχή που αποκαλούνταν κάποτε Φαρ Ουέστ με τους πλούσιους κτηνοτρόφους και τους φτωχούς αγρότες. Ο Λούκυ Λουκ, πάντα ιδεολογικά τοποθετημένος στο πλευρό των αδυνάτων και εναντίον της αδικίας τελικά συμφωνεί, όσο οξύμωρο και αν ακούγεται, να γίνουν τα συρματοπλέγματα το σύμβολο της ελευθερίας. Μπορεί να γίνει ομελέτα χωρίς να σπάσουν τα αυγά;
Ναι, αν τα αυγά δεν είναι δώρα της μαμάς και η όλη διαδικασία δεν χαρακτηρίζεται από μια μανία τακτοποίησης. Κάτι περισσότερο ξέρει ο Λούκυ Λουκ που παραμένει αγέρωχα ένας φτωχός και μόνος καουμπόι.